środa, 27 października 2010
Misterium Maryi. Wzrost życia chrześcijańskiego, Marie-Dominique Philippe OP
Rozdział I
TAJEMNICA KANY:
UKRYTA WSPÓŁPRACA MARYI
Z ŻYCIEM APOSTOLSKIM JEZUSA
Pismo Święte nic nam nie mówi o śmierci Józefa. Nie wiemy, kiedy i jak umarł. Ale na pewno umarł wcześniej niż Jezus i Maryja. Maryja sama została zaproszona do Kany. Sama była u stóp krzyża.
Po śmierci Józefa w naturalny sposób Jezus zostaje głową rodziny; zarabia na utrzymanie; ma władzę tak z zewnętrznego, jak i wewnętrznego punktu widzenia - jako kapłan.
W Nazarecie bliskość życia Jezusa i Maryi jeszcze wzrasta; staje się bardzo prosta i bardzo Boża, Jezus ma bowiem pełnię autorytetu wobec Maryi. Ona ma tylko słuchać jak dziecko i kochać. Wspólnota chrześcijańska staje się wówczas wspólnotą kontemplacyjną, bardzo milczącą i bardzo ukrytą przez skromną pracę na utrzyma¬nie. To życie kontemplacyjne, gdzie Maryja jest w szkole Jezusa, upływa w bardzo zjednoczonej wspólnocie, zbudowanej na więzi umiłowanej matki i Jej umiłowanego syna.
Aby w pełni przyjąć naukę swego Syna, Maryja musiała żyć z Nim sam na sam jako matka, jako uczeń, jako „najmniejsza z najmniejszych". To długie, radosne i spokojne przygotowanie, w milczeniu i skupieniu, było konieczne, aby pozwolić tajemnicom bolesnym urzeczywistnić się w całej ich krwawej brutalności. Był to jakby długi ad¬went przygotowujący do najwyższego i bolesnego daru.
Wesele w Kanie, na które zostaje zaproszona Maryja, stanowi w istocie jakby przejście od tajemnic radosnych do tajemnic bolesnych.
„Trzeciego dnia odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina». Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?» Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie». Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą!» I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powie¬dział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu!» Oni zaś zanieśli. A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem - nie wiedział bowiem, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli - przywołał pana młodego i powie¬dział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie" (J 2,1-11).
Zainaugurowane przez chrzest w Jordanie i oficjalne świadectwo poprzednika oraz jego uczniów, rozpoczyna się apostolskie życie Chrystusa. Wesele w Kanie, na które został zaproszony również Jezus z uczniami oraz Jego Matka, było okazją do Jego pierwszego znaku, cudownego, a więc do pierwszego publicznego ujawnienia Jego Boskiej władzy. Istotnie, ilość wina przewidzianego na ucztę, okazała się niedostateczna. Maryja, w macierzyńskim miłosierdziu swego serca, zauważyła zakłopotanie głowy domu. Zwraca się tedy do Syna, mówiąc: „Nie mają już wina". Zwraca się do Niego z macierzyńskim błaganiem, aby Mu przedstawić zakłopotanie tych dobrych ludzi i skłonić Go do przyjścia im z pomocą, jeśli taka jest Jego wola oraz wola Ojca.
Według Ewangelii św. Jana stajemy tu wobec pierwszej, przekazanej nam przez Ducha Świętego, prośby, z którą Maryja się zwróciła do swego Syna. Jeśli jednak połączymy przekazy Jana i Łuka¬sza, okaże się, że prośba w Kanie jest już drugim wstawieniem się Maryi u swego Syna.
Jezus odpowiada nie jako uległy Syn, lecz w tajemniczy sposób: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czyż jeszcze nie nadeszła godzina moja?"1
l Por. św. Augustyn: In Joannes evangelium tractatus, VIII: „W zamiarze oczywiście pełnym tajemnicy [Jezus] zdaje się nie uznawać swej Matki, z łona której wyszedł jako Jej oblubieniec, gdy Jej mówi: «Niewiasto, cóż my mamy
174
SPIS TREŚCI
Od Autora 7
Przedmowa 9
Część pierwsza
POCZĄTEK I KRES TAJEMNICY WZROSTU MIŁOŚCI W MARYI
Wstęp 17
Jak tajemnica miłości Bożej może prawdziwie wzrastać? 17
Natura i właściwości tego wzrostu 19
Maryja wzorem w porządku wzrastania miłości Bożej 23
Początkowe warunki miłości Bożej w Maryi:
Tajemnica Niepokalanego Poczęcia 26
Praktyczne następstwa grzechu pierworodnego w nas 27
Uprzedzające miłosierdzie Boga względem Maryi 29
Rozbrat między szatanem a Maryja 29
Harmonia wewnętrzna, pełnia miłości 31
Właściwy fundament tej świątyni Boga 34
Kres tajemnicy wzrostu miłości w Maryi:
Jej zaśnięcie i Wniebowzięcie 37
Tajemnica zaśnięcia 37
Ostatni akt ziemskiej kontemplacji Maryi 43
Chwalebne życie Maryi w niebie:
Narodziny w niebie - światło chwały 46
Tajemnica ekstazy i milczenia 47
Tajemnica obecności 50
Porównanie miedzy dwoma sposobami życia Bożego
(różnorodność, ciągłość) 50
Uwielbienie ciała Maryi, życie extra verbum 52
Wspólne życie /. Jezusem 53
Dzieło miłosierdzia 54
Życie liturgiczne 57
Część druga
ETAPY CZYSTEJ RADOŚCI: ROZKWIT MIŁOŚCI BOŻEJ
Pierwsza odpowiedź, której Maryja udziela Bogu:
Tajemnica dziewiczej konsekracji. Oddanie się Bogu 63
Pierwsza konsekracja 63
Sposób dokonania się tej konsekracji 66
Pierwsza konsekracja wspólnotowa 73
Pierwsza konsekracja: wzór konsekracji zakonnych 76
Konkretne wezwanie Boga skierowane do Maryi:
Tajemnica Zwiastowania. Fiat dziecka i Służebnicy 78
Pierwszy akt wiary chrześcijańskiej 78
Czystość wiary Maryi 80
Realizm aktu wiary Maryi 85
Wiara - ufność 86
Wiara - dar 87
Wiara - życie kontemplacyjne 88
Wiara - milczenie 89
Skuteczność wiary: Służebnica Boża 92
Posłuszeństwo Służebnicy 94
Ubóstwo: Boży związek miedzy życiem kontemplacyjnym
i życiem czynnym 96
Radość 98
Pierwsza wspólnotowa inicjatywa Maryi:
Tajemnica Nawiedzenia. Miłosierdzie i wysławianie 102
Obecność Jezusa:
Tajemnica Bożego Narodzenia. Radość 117
Część trzecia
PROROCZA ZAPOWIEDŹ MIECZA I PIERWSZE PRÓBY: BÓG PRZYGOTOWUJE MARYJĘ DO ETAPÓW BOLESNYCH
Wejście bólu w tajemnicę radości chrześcijańskiej:
Tajemnica Oczyszczenia 131
Ofiarowanie Jezusa w Świątyni 132
Oczyszczenie Maryi. Zwiastowanie prorocze 135
Pojawienie się prorokini Anny 141
Pierwsza próba:
Adoracja Mędrców. Ucieczka do Egiptu. Rzeź niemowląt 143
Ucieczka do Egiptu 145
Rzeź niemowląt 147
Druga próba:
Odnalezienie Jezusa w Świątyni. Pierwszy smutek w sercu Maryi .. 151
Życie w Nazarecie:
Miłość Boża i praca 164
Część czwarta
ETAPY BOLESNE: ZAKORZENIENIE MIŁOŚCI. CIERPLIWOŚĆ ŚWIĘTYCH
Tajemnica Kany:
Ukryta współpraca Maryi z życiem apostolskim Jezusa 173
Tajemnica konania:
Tajemnica smutku w walce i samotności 184
Tajemnica ukrzyżowania:
Tajemnica cierpienia 192
Obecność Maryi obok Ukrzyżowanego. Stabat Mater 192
Słowa Chrystusa 204
Cios włócznią 212
Tajemnica grobu:
Tajemnica rozłąki 216
Część piąta
ETAPY CHWALEBNE: ROZWÓJ MIŁOŚCI. WOLNOŚĆ DZIECI BOŻYCH
Tajemnica Zmartwychwstania:
Wolność wiary 227
Tajemnica Wniebowstąpienia:
Ubóstwo i nadzieja 238
Tajemnica Pięćdziesiątnicy:
Płodność miłości 246
Zakończenie 261
Książki Autora przetłumaczone na język polski 284
Marie-Dominiąue Philippe OP
MISTERIUM MARYI
Wzrost życia chrześcijańskiego
Tłumaczył br. Konstanty Brodzik OFMConv
WYDAWNICTWO OJCÓW FRANCISZKANÓW NIEPOKALANÓW 2000
Tytuł oryginału:
Teologie spirituelle. Mystere de Marie. Croissance de la vie chretienne,
Nice 19772
Korekta: Renata Kupis, Maciej Igielski
Za pozwoleniem Kurii Metropolitalnej Warszawskiej Warszawa, dn. 26 IX 2000 r. L. dz. 3888/NK/2000 Bp Tadeusz Pikus, wikariusz generalny Ks. Stanisław Pyzel, notariusz
Wydawnictwo Ojców Franciszkanów Niepokalanów 2000. Wydanie I. Skład i druk: Drukarnia własna. Niepokalanów, 96-515 Teresin tel. (0-46) 861 37 01, fax 861 37 59 e-mail: wof@niepokalanow.pl
ISBN 83-87638-25-0
KSIĄŻKI AUTORA PRZETŁUMACZONE NA JĘZYK POLSKI
O miłości, Kraków 1995, Wydawnictwo M.
Iść za Barankiem. Rekolekcje o Ewangelii św. Jana, Warszawa 1996, Wydawnictwo Księży Marianów.
W sercu miłości. Rozmowy o miłości i małżeństwie, Poznań 1997, Wydawnictwo „W drodze".
Tajemnica miłosierdzia. Niepokalane Poczęcie, Ofiarowanie Maryi, Zwiastowanie, Niepokalanów 1998, Wydawnictwo Ojców Franciszkanów.
Abba, Ojcze. Duch Święty sprawia, że walamy: Abba!, Poznań 1999, Wydawnictwo „W drodze".
Pragnę (J 19,28). Rozważania o mądrości Krzyża, Poznań 1999, Wydawnictwo „W drodze".
Akt ofiarowania. Rekolekcje z Małą Teresą, Warszawa 2000, Wydawnictwo Księży Marianów.